معنی مصلح هندوها

حل جدول

مصلح هندوها

بودا

لغت نامه دهخدا

مصلح

مصلح. [م ُ ل َ](ع ص) اصلاح شده و درست گشته. || مهیا.(ناظم الاطباء).

مصلح. [م ُ ل ِ](ع ص)به صلاح و نیکویی آورنده.(آنندراج)(از غیاث). || آنکه اصلاح می کند و بهتر می نماید.(ناظم الاطباء). اصلاح کننده. نیکوکننده. مقابل مفسد. که در صلاح ونیکویی بکوشد: خاندانها بحمداﷲ که یکی است در یگانگی و الفت مؤکدتر شود و دوستان ما و مصلحان بدان شادمانه گردند.(تاریخ بیهقی چ ادیب ص 210). چون خیانت در میان آمد و مردم مصلح نماندند آن اعتمادبرخاست.(فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 146). به سبب او مصلحان آسوده باشند و مفسدان مالیده.(کلیله و دمنه).
مصلحان را نظرنواز شوم
مصلحت را به پیش باز شوم.
نظامی.
متقیان و مصلحان پای در دامن امن و عافیت نهادند.(سندبادنامه ص 9). مسافر؛ مصلح میان قوم.(منتهی الارب). || نیکویی کننده. آنکه نیکویی می کند.(ناظم الاطباء). نیکوکار. ج، مصلحون.(مهذب الاسماء). شخص خوب و نکوکار نیکوکردار نیک منش نیکوسرشت.(یادداشت مؤلف): مکتب وی را به مصلحی دادند.(گلستان). || کسی که درست می کند و آراسته می کند. || موافق و مناسب. || میانجی و صلح دهنده و آشتی دهنده.(ناظم الاطباء). آشتی دهنده. میانجی. مقابل مفسد و فسادانگیز.(یادداشت مؤلف). || داور و حاکم.(ناظم الاطباء): شرط آن است که درباب سلجوقیان سخن نگویی که صلح با آن ایشان مرا ممکن نخواهد بود که میان هر دو گروه شمشیر خونریز است مصالح.(تاریخ بیهقی چ ادیب ص 698). || شفابخش. || موافق و مناسب بدن و مزاج.(ناظم الاطباء). در ادویه، دارویی که با داروی دیگر یار کنندتا مضرات داروی اولین ببرد. کم کننده یا برنده ٔ زیان دارویی: و مصلح وی سکنجبین است.(یادداشت مؤلف). آنچه اصلاح حال مأکول و مشروب نماید اعم از آنکه دفع ضرر آن کند یا معاونت بر فعل او نماید یا حفظ قوه یاکسر حدت او کند یا بدرقه به جهت وصول او به اعضا گردد.
- مصلح شدن، به صلاح آورنده شدن.
- || آشتی دهنده شدن:
اهتمام تو اگر مصلح اضداد شود
سر برآرد ز گریبان ابد شخص ازل.
وحشی(دیوان ص 232).

مصلح الدین

مصلح الدین. [م ُ ل ِ حُدْ د](اِخ) سعدی شیرازی. شاعر معروف قرن هفتم هجری. رجوع به سعدی شود.

مصلح الدین. [م ُ ل ِ حُدْ د](اِخ) لاری محمد سعدی بن صلاح عبادی لاری(متوفی به سال 979 هَ. ق.). او راست: 1- حاشیه برمطول 2- شرح رساله ٔ هیأت فارسی مولی علی قوشچی.

مصلح الدین. [م ُ ل ِ حُدْ د](اِخ) کاملی. از گویندگان و دانشمندان و استادان نامدار قرن دهم هجری در ترکیه بود. در زبان فارسی احاطه و به خطوط نسخ و نستعلیق مهارت داشت.(از قاموس الاعلام ترکی).

مصلح گاه

مصلح گاه. [](اِخ) مراد شاید همان جایی باشد که یاقوت آن را مصلحگان می نویسد، و محلی بوده است به ری.(از حواشی راحهالصدور راوندی ص 395). احتمال اینکه کلمه مسلخگاه(سلاخ خانه، کشتارگاه) باشد نیز هست:
پس فراهان بسوز و مصلحگاه
تا چهارت ثواب گردد شش.
؟(از راحهالصدور).
جواب این کلمات آن است که اولاً علی بن مجاهد به در مصلحگاه بود که او را به پدرش بازخوانند که رازی بود و این علی از ری رفته بود به تعلم و با احمد حنبل به ری آمده بود.(کتاب النقض ص 368). در مصلحگاه ری و خراسان و سبزوار این جماعت بی شرع را قوتی نباشد.(النقض ص 163). همچنین روا بباید داشتن که بوبکر و عمر به قیامت دل بر رافضیان قم، آبه وقاسان و دو مصلحگاه و غیرهم خوش کنند.(کتاب النقض ص 482). مناقب خوانان همان خوانند که به دروازه ٔ مهران و مصلحگاه...(کتاب النقض ص 41).